EDITIES
“Mijn projecten verwijzen vaak naar gender-gerelateerde representaties van onszelf. Ik kom heel dichtbij de mensen en de plekken die ik fotografeer door mijzelf voor een langere periode in de betreffende omgeving te verankeren. In 2019 verbleef ik gedurende twee maanden als allereerste resident in KAMEN Artist Residency. Die plek is gesitueerd in een dorpje in Herzegovina, een magische plek aan een groot meer met een mysterieuze oude kerk in het midden. De bedoeling was om een onderzoek te doen naar representaties van vrouwelijkheid in religieuze contexten. Op een dag kwam een lokale priester naar de residentie toe, of eigenlijk naar zijn bijenkorven die zich op dezelfde grond bevonden. Hij had zijn zoon bij zich, Blagoje, die op de foto bovenin de boom zit. Ik vond zijn gezicht zo merkwaardig, als uit een film. Ik heb hem uiteindelijk maar weinig kunnen fotograferen maar ben wel met hem en zijn vriend Sava de hele dag gaan wandelen langs de Trebišnjica rivier. Daar heb ik deze foto van hen genomen.”
Ik kom heel dichtbij de mensen en de plekken die ik fotografeer
PROCES
“Op pad gaan en veel tijd doorbrengen met de mensen die ik film en fotografeer is als een tweede natuur voor mij. Wanneer er een periode van andere bezigheden aanbreekt mis ik dat enorm. Het voelt dan alsof ik niet meer goed tot mijn recht kom, want persoonlijke ontmoetingen zijn de kern en de brandstof voor mijn werk. Ik ben opgegroeid met twee ouders die allebei cultureel antropoloog zijn, dus mijn fascinatie voor de menselijke conditie ligt niet ver van huis.
Mijn keuzes voor onderwerpen komen voort uit persoonlijke urgentie. Bijvoorbeeld tijdens het maakproces van mijn laatste film “Out Lookers” (2022) was ik zwanger en stond ik aan de voet van een enorme transformatie: fysiek, mentaal en cultureel. Ik bracht toen veel tijd door met mijn moeder en haar vriendinnen, zelf allemaal al voorbij de menopauze. In die periode heb ik me verdiept in de zichtbaarheid en onzichtbaarheid van vrouwen door de tijd heen. Ik verbaasde mij over het feit dat er zo weinig oudere vrouwen hoofdrollen spelen in films, literatuur en ook in de kunst. Hetzelfde geldt ook voor mensen die zwanger zijn trouwens. Het spiegelen van deze twee transformaties en generaties vond ik een mooie vorm om mee te werken.
Mijn keuzes voor onderwerpen komen voort uit persoonlijke urgentie
Een andere belangrijke inspiratiebron is mijn opvoeding tussen Oost- en West- Europa. Ik bracht mijn jeugd gedeeltelijk door in Polen, waar ik in de loop der jaren getuige werd van de veranderingen in het land en wisselende ideologieën. In de tijd dat wij emigreerden voelde ik mij vaak een buitenstaander. Daar ligt ook juist de kracht van mijn werk, omdat ik bij de onderwerpen die ik fotografeer ook van binnenuit naar buiten kan kijken.”
ATELIER
“De plekken die ik bezoek zie ik als mijn studio en als een achtergrond voor de verhalen waar zowel ik als mijn onderwerp deel van uitmaken. Mijn eigen atelier is vrij overzichtelijk. Ik ben van nature niet echt een rommelig persoon en het medium waarmee ik werk vergt wel wat voorzichtigheid en discipline wat betreft het bewaren ervan. Maar ik weet ook dat in de chaos van het onverwachte juist nieuwe dingen ontstaan. Wanneer ik in mijn atelier ben, hoop ik altijd wel iets nieuws te ontdekken of een nieuwe verbinding te maken in mijn hoofd. Dit kan ook iets heel pragmatisch zijn, zoals het idee om een andere lens uit te proberen of nieuwe mensen te vinden die ik graag wil fotograferen. Naast de grotere projecten werk ik ook aan portretopdrachten en lopen er altijd kleinere projecten naast waarvan ik nog geen idee heb welke kant dat op zal gaan. Zoals het fotograferen van een zwangere vriendin, een portret maken van de hond van een buurman of werken aan beelden die ik al langer in mijn hoofd heb zitten.”